Znalazłem taką informację o Skarabuszu – wklejam poniżej całą ze strony Witualny Egipt. Informacja jak najbardziej odpowiadająca duchowi tego co się tutaj dzieje i temu co mam do przekazania…. toczymy kule…. 😉
Skarabeusze to jedne z najważniejszych egipskich amuletów ochronnych, symbol zwycięstwa życia nad śmiercią. W Egipcie używano ich już w okresie Starego Państwa. Każdy Egipcjanin, bez względu na status społeczny posiadał własny amulet, często z wyrytym na nim swoim imieniem.
Egipt | Egipskie skarabeusze wzorowane były na chrząszczach z rodziny Scarabaeidae (by Ben Sale )
Scarabaeus sacer
Gatunkiem chrząszcza, na którym wzorowali się starożytni Egipcjanie, tworząc amulety były powszechnie spotykane w Egipcie chrząszcze z rodziny Scarabaeidae (Poświętnikowate), a w szczególności chrząszcz Scarabaeus sacer (Poświętnik). Cechą charakterystyczną tych chrząszczy jest toczenie kul gnoju, w których samica później składa jaja, i które stanowią pożywienie dla nowo wyklutych chrząszczy.
Symbolika
Toczący kulkę gnoju żuk utożsamiany był z egipskim bóstwem solarnym – Khepri, który niejako toczył dysk słoneczny po niebie. Bóg ten przedstawiany był pod postacią skarabeusza lub jako mężczyzna ze skarabeuszem zamiast głowy.
W konsekwencji skarabeusz stał się symbolem transformacji, zmiany i odrodzenia, tak jak słonce, które każdego dnia znika za horyzontem, by następnie na nowo się odrodzić. Khepri, którego imię oznacza „Ten, który się pojawia” był także bogiem kreacji. Starożytni Egipcjanie uważali, że nowe chrząszcze pojawiają się na świecie jak gdyby z niczego, powołując się same do życia. Przekonanie to wzięło się z faktu, że młode, w pełni ukształtowane chrząszcze, wychodziły z kulki gnoju – wierzono, więc ze „rodzą” się one z niczego – spontaniczna kreacja.
Egipt | Pieczęć staetytowa w formie skarabeusza (by wikimediacommons )
Rodzaje i przeznaczenie
Skarabeusze w Starożytnym Egipcie traktowane były jako potężny amulet, używany powszechnie, zarówno przez bogatych jak i biedotę. Przypisywano mu ochronne właściwości oraz moc przynoszenia szczęścia. Amulet miał chronić właściciela zarówno za życia jak i po śmierci. Przykładem takiego amuletu są skarabeusze sercowe i uskrzydlone, w które wyposażano zmarłych, by chroniły ich w czasie podróży w zaświaty.
Skarabeusze stanowiły również element biżuterii. Zdobiły bransolety, wisiorki, naszyjniki, a w okresie Średniego Państwa również pierścionki.
W okresie XII dynastii bardzo popularne stały się pieczęci w formie skarabeuszów – imienne, z wyrytym motto czy dobrą wróżbą. Pieczętowano nimi listy, dokumenty, zabezpieczano naczynia zasobowe oraz drzwi pomieszczeń gospodarczych (rodzaj plomby). Pieczęci te miały niewielkie rozmiary (3/4 cala długości, 0,5 cala szerokości) i wykonane były głównie ze steatytu.
Egipt | Skarabeusz sercowy miał chronić zmarłego w czasie jego wędrówki w zaświaty (by wikimediacommons )
Skarabeusz sercowy i uskrzydlony skarabeusz
Skarabeusze sercowe największą popularność zdobyły w okresie Nowego Państwa. Amulety te miały od 3-10 cm i były umieszczane na wysokości gardła, klatki piersiowej lub serca zmarłego. Czasem zawieszano je na łańcuchu na szyi zmarłego, lub tworzyły element złotego pektorału. Amulet miał chronić zmarłego w czasie jego podróży w zaświaty. Zawierał również inskrypcję z treścią zaklęcia, które odnosiło się do serca i miało sprawić, aby te „nie świadczyło przeciwko zmarłemu”, kiedy jego czyny będą sądzone przez boga prawdy Maat, podczas sądu Ozyrysa. Uskrzydlony skarabeusz, który widnieje m.in. na malowidłach ściennych z grobowców, inskrypcjach, hieroglifach na budynkach czy rzeźbach był symbolem kreacji i odrodzenia w życiu po życiu.
Dekoracja
Skarabeusze dekorowane były na spodniej, płaskiej stronie zazwyczaj krótką inskrypcją w postaci imienia właściciela (faraona, urzędnika lub osoby prywatnej), magicznymi formułami, krótkimi frazami, motto, różnymi ornamentami i wzorami, wyobrażeniami bóstw, świętych zwierząt i symbolami religijnymi.
Egipt | Skarabeusz utożsamiany był z solarnym bóstwem Khepri (by isawnyu )
Rodzaj użytego surowca
Najbardziej rozpowszechnione były skarabeusze wyrzeźbione ze steatytu i pokryte kolorową glazurą, przeważnie w odcieniach niebieskiego i zieleni. Inne materiały jakie wykorzystywano do ich produkcji to karneol, lapis lazuli, bazalt, wapień, malachit, łupek, serpentyn, turkus, kolorowe szkło, alabaster, terakota, a w późniejszym okresie także ametyst (XII dynastia), fajans (Nowe Państwo) srebro i złoto – rzadkie egzemplarze.
Skarabeusze sercowe wykuwano z twardego, zielonego kamienia, jak jaspis, skaleń, bazalt czy serpentyn – kolor zielony był bowiem symbolem odrodzenia i zdrowia.
Do rzeźbienia używano różnego rodzaju narzędzi, m.in. noży, rylców czy prostych wierteł. W zależności od okresu, narzędzia wykonane były z miedzi, brązu lub krzemienia.
Egipt | Uskrzydlony skarabeusz symbolizował odrodzenie w życiu po życiu (by robven )